Ayaan Hirsi Ali geboren 1969 in Mogadishu, Somalië is een Nederlands feminist, schrijver en politicus. Haar vader, Hirsi Magan Isse, was een prominent lid van de Somalisch Redding Democratisch Front en een leidende figuur in de Somalische Revolutie. Kort na haar geboorte werd haar vader gevangengezet vanwege zijn verzet tegen de Somalische regering Siad Barre. Ze is de vervreemde dochter van de Somalische geleerde, politicus en revolutionaire oppositieleider Hirsi Magan Isse. Ze is een prominente criticus van de islam, en haar scenario voor Theo van Gogh's film Onderwerping leidde tot doodsbedreigingen. Sinds Van Gogh moord een Moslim in 2004 leefde ze in afzondering onder de bescherming van de Nederlandse autoriteiten.
Toen ze acht was, vertrok haar familie naar Somalië Saudi-Arabiëdan Ethiopië, en vestigde zich uiteindelijk in Kenia. Later, toen ze naar Duitsland en vervolgens naar Nederland reisde, vroeg ze erom politiek asiel en kreeg een verblijfsvergunning. Het is niet bekend op welke gronden ze politiek asiel heeft gekregen, hoewel ze heeft toegegeven dat ze had gelogen door een vals verhaal te verzinnen over de noodzaak om te vluchten Mogadishu en tijd doorbrengen in vluchtelingenkampen op de grens tussen Somalië en Kenia. In werkelijkheid bracht ze wel tijd door in die kampen, maar om familieleden te helpen die daar vastzaten; ze was al veilig gevestigd in Kenia toen er een openlijke oorlog uitbrak in de Somalische hoofdstad. Ze gaf een valse naam en geboortedatum op aan de Nederlandse immigratieautoriteiten, iets wat volgens haar noodzakelijk was om aan vergelding door haar clan te ontsnappen. In 2003 werd zij verkozen tot lid van de Tweede Kamer (De Lagerhuis van het Nederlandse parlement), vertegenwoordiger van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). Een politieke crisis rond de mogelijke ontneming van haar Nederlandse staatsburgerschap leidde tot haar ontslag uit het parlement en indirect tot de val van de Tweede Kamer. tweede kabinet-Balkenende.
Ze is momenteel een kameraad op het American Enterprise Institute, een denktank gekoppeld aan neoconservatisme, werkzaam vanaf een onbekende locatie in Nederland. In 2005 werd ze genoemd door Tijd magazine als een van de 100 meest invloedrijke mensen ter wereld. Ze heeft ook verschillende prijzen ontvangen voor haar werk, waaronder de Bellwether of the Year Award van de Noorse Mensenrechtendienst, de Deense Vrijheidsprijs, de Zweedse Democratieprijs en de Moral Courage Award voor inzet voor conflictoplossing, ethiek en wereldburgerschap.
Na het verdienen van een Master diploma in de politieke wetenschappen van Universiteit Leiden, Hirsi Ali werd fellow bij de Stichting Wiardi Beckman, een wetenschappelijk instituut dat banden heeft met centrumlinks Partij van de Arbeid (PvdA). Tijdens haar studie raakte ze steeds meer ontgoocheld in de islam. Haar identificatie als moslim kreeg daarna een zware klap 9/11. Na het beluisteren van videobanden van Osama bin Laden Ze citeert “rechtvaardigende woorden” uit de Koran voor de aanvallen en schrijft: “Ik pakte de Koran en de hadith op en begon ze door te bladeren, om te controleren. Ik vond het vreselijk om het te doen, omdat ik wist dat ik daarin de citaten van Bin Laden zou vinden.” Ze besloot dat ze, ondanks haar opvoeding, de Koran als relatief moest beschouwen: het was een historisch verslag en ‘gewoon weer een boek’. De genadeslag voor haar geloof was het lezen van Het atheïstische manifest (Atheïstisch Manifest) van de Leidse filosoof Herman Philipse. Ze de islam afgezworen en werd een atheïst in 2002. Tijdens deze periode begon ze haar kritiek op de islam te formuleren islamitische cultuur, publiceerde veel nieuwsartikelen en werd een frequente spreker in nieuwsprogramma's op televisie en op publieke debatforums. Ze schreef haar ideeën op in een boek met de titel De Zoontjesfabriek (De Zoonfabriek). Het was in die tijd dat ze voor het eerst doodsbedreigingen begon te ontvangen.
In november 2002, na enkele meningsverschillen met de PvdA over haar veiligheidsmaatregelen, zocht ze advies hoe ze geld kon inzamelen voor bescherming bij de overheid. Omdat haar partij onlangs de verkiezingen had verloren, zou Hirsi Ali binnenkort geen door de overheid gefinancierde bescherming meer kunnen krijgen. Hirsi Ali stapte over naar de VVD en stelde zich kandidaat voor de Tweede Kamer. Tussen november 2002 en januari 2003 woonde zij in het buitenland en stond zij op de loonlijst als assistente van de VVD.
Hirsi Ali schreef het script en verzorgde de voice-over Onderwerping, een film geproduceerd door Theo van Gogh, die kritiek had op de behandeling van vrouwen in de islamitische samenleving. Afgewisseld met passages uit de Koran Er waren scènes van schaars geklede actrices die moslimvrouwen uitbeeldden die het slachtoffer waren van misbruik. In de film is ook een actrice te zien die provocerend gekleed is in een semi-transparante jurk Burka en heeft teksten van de Koran op haar huid geschreven. Deze teksten worden vaak geïnterpreteerd als een rechtvaardiging voor de onderwerping van vrouwen. De release van de film veroorzaakte veel furore; de controverse werd gewelddadig toen Mohammed Bouyeri, Een lid van de Hofstad Groep, vermoordde Van Gogh in een Amsterdam straat aan November 2, 2004. Een brief die met een mes op Van Goghs lichaam werd geprikt, was vooral een doodsbedreiging voor Hirsi Ali. Na dit incident heeft de Nederlandse geheime dienst verhoogde het beveiligingsniveau dat zij haar boden. In een interview met journalist David Cohen heeft Hirsi Ali gezegd dat ze, hoewel ze diep spijt heeft van de moord op Van Gogh, trots is op de film en er geen spijt van heeft dat ze hem heeft gemaakt. “Als ik er anders over denk, zou ik alles ontkennen waar ik voor sta.” Op zijn begrafenis op televisie herhaalde Van Goghs eigen moeder niet alleen dit gevoel, ze drong er bij Hirsi Ali op aan om het werk voort te zetten dat zij en Van Gogh samen hadden gedaan.
Na de moord op Van Gogh dook Hirsi Ali onder. Veiligheidsdiensten van de overheid brachten haar naar vele locaties in Nederland en uiteindelijk voor enkele maanden naar de Verenigde Staten. Op Januari 2005, keerde ze terug naar het parlement. Op Februari ze onthulde de locatie van zichzelf en haar collega Geert Wilders, die ook ondergedoken zat. Ze eiste een normaal, beveiligd huis, dat ze een week later kreeg.
In januari 2006 gebruikte Hirsi Ali haar dankwoord voor de Reader's Digest “Europeaan van het Jaar”-prijs om aan te dringen op actie om dit te voorkomen Iran van ontwikkelen kernwapens en om dat te zeggen Mahmoud Ahmadinejad moet op zijn woord worden geloofd als hij een conferentie wil organiseren om objectief bewijsmateriaal van de brandoffer. “Voordat ik naar Europa kwam, had ik nog nooit van de Holocaust gehoord. Dat is het geval met miljoenen mensen in het Midden-Oosten. Een dergelijke conferentie zou veel mensen moeten kunnen overtuigen van hun ontkenning van de genocide tegen de Verenigde Staten Joden.” Ze zei ook dat “zogenaamde westerse waarden” van vrijheid en rechtvaardigheid universeel zijn; dat Europa het veel beter heeft gedaan dan de meeste delen van de wereld als het gaat om het bieden van gerechtigheid, omdat het de vrijheid van denken en debat heeft gegarandeerd die nodig zijn voor kritisch zelfonderzoek; en dat gemeenschappen zichzelf niet kunnen hervormen tenzij “nauwgezet onderzoek van elke vroegere en huidige doctrine mogelijk is.”
Hirsi Ali ging vervolgens aan de slag bij de American Enterprise Institute, publiceerde haar autobiografie, Ongelovige, en werkt momenteel aan een ander boek, Snelkoppeling naar Verlichting, een filosofische fantasie over een bezoek van Mohammed aan de New York Public Library, waarin hij de ideeën van verschillende onderzoekt Verlichting filosofen, vergelijkt ze met de huidige staat van de islam, en komt vervolgens tot een aantal belangrijke conclusies.
Hirsi Ali is zeer kritisch over de positie van vrouwen in islamitische samenlevingen en de straffen die geëist worden door Islamitische geleerden voor homoseksualiteit en overspel. Ze beschouwde zichzelf tot nu toe als moslim 28 mei 2002, toen ze atheïst werd. In een interview met het Zwitserse tijdschrift Het tijdschrift in september 2006 zei ze dat ze haar geloof verloor terwijl ze in mei 2002 in een Italiaans restaurant een glas wijn zat te drinken: “…Ik vroeg mezelf af: waarom zou ik in de hel branden alleen maar omdat ik dit drink? Maar wat mij nog meer aanzette, was het feit dat de moordenaars van 9 september allemaal in dezelfde God geloofden waarin ik geloofde.” Desondanks in het televisieprogramma Rondom Tien of 12 september 2002 ze noemde het ‘mijn religie’. Ze heeft de islam omschreven als een “achterlijke religie”, onverenigbaar met de democratie. In één segment in het Nederlandse actualiteitenprogramma Nova, daagde ze leerlingen uit van een Islamitische basisschool om te kiezen tussen de Qu'ran en Nederlandse grondwet.
In een “no-holds-barred polemic” interview in Londen Evening Standard, karakteriseert Hirsi Ali de islam als “het nieuwe fascisme”. "Net als Nazisme begonnen met Hitler's visie, de islamitische visie is een kalifaat– een samenleving geregeerd door sharia wet – waarin vrouwen die seks hebben voor het huwelijk zijn dood gestenigd, homoseksuelen worden geslagenen "afvalligen zoals ik worden gedood. ' sharia wet is net zo vijandig liberale democratie als nazisme.” In dit interview maakte ze ook duidelijk dat het naar haar mening niet om “een marginale groep gaat radicale moslims die de islam hebben gekaapt en dat de meerderheid van de moslims gematigd is. […] Geweld is inherent aan de islam – het is een destructieve, nihilistische doodscultus. Het legitimeert moord.”
Op de Sydney Writers 'Festival in juni 2007 bracht ze haar argumenten in evenwicht door te zeggen: “Ik ben een moslim”, omdat ze begreep waarom moslims zwegen toen de Koran “werd aangeroepen om gevangen genomen hulpverleners, journalisten en andere westerse zwervers te onthoofden”, aangezien stilte “beter is dan een ruzie met de auteur van het Heilige Boek die het bevel heeft gegeven om ongelovigen te onthoofden.” Hirsi Ali verklaarde dat ze ook “geen moslim” was, omdat ze de angst voor de Koran en de hel had verloren en het respect voor “de auteur” en boodschapper ervan had verloren; en dat ze een ‘gemeenschappelijke menselijkheid’ voelde met degenen die ze ooit ‘medde’, zoals joden, christenen, atheïsten, homo’s en zondaars ‘van alle pluimage en kleuren’.
Genomen van "http://en.wikipedia.org/wiki/Ayaan_Hirsi_Ali