Mohamed Cheikh Ould Mkhaitir vrijgelaten na zes jaar detentie

Mkhaitir werd aanvankelijk op 2 januari 2014 gearresteerd nadat hij in december 2013 een blog had gepubliceerd waarin hij sprak over slavernij en discriminatie, onder meer tegen de 'smidse' kaste waartoe hij behoort.

Een vroege bestandsfoto van Mohamed Cheikh Ould Mkheitir

Na de publicatie van het bericht op sociale media vonden in het hele land massale protesten plaats waarin werd opgeroepen tot de executie van Mkhaitir wegens ‘godslastering’. Bij een van deze protesten sprak de Mauritaanse president de menigte op sympathieke wijze toe, als kennelijke verdediging van de islam tegen zogenaamde 'godslastering'.

Na zijn oorspronkelijke eendaagse rechtszaak en een aantal vertraagde juridische procedures diverse onregelmatigheden door de jaren heen werden de aanklachten tegen Mkhaitir uiteindelijk ingetrokken na een laatste hoorzitting bij het hof van beroep op 9 november 2017. Sindsdien zat hij feitelijk in hechtenis, tot zijn gerapporteerde verhuizing deze week.

Onlangs was Mkhaitir dat ook paradeerden op televisie om zich te verontschuldigen voor zijn vermeende misdaden.

Het nieuws van deze week is dat Mkhaitir dat nu heeft gedaan naar verluidt vrijgelaten en overgebracht buiten Mauritanië. Humanists International begrijpt dat Mkhaitir op weg is naar een veilig land en dat eerder gerapporteerde gezondheidsproblemen zeer zorgwekkend maar herstelbaar zijn – de resultaten van zijn langdurige eenzame detentie met weinig zonlicht.

Mkhaitir verscheen vorige maand op tv in Mauritanië, waar hij een “verontschuldiging” afleverde voor zijn eerdere “godslastering”

Humanists International volgde de zaak regelmatig en voerde er campagne voor. Wij veroordeelde het aanvankelijke doodvonnis, en heeft zijn veroordeling tot ‘afvalligheid’ meerdere keren aangevochten bij de Mensenrechtenraad in Genève, bijvoorbeeld als onderdeel van onze kritiek op staten die zet vermeende ‘godslasteraars’ gevangen en bij het markeren de bredere intimidatie van anti-slavernijactivisten. Zijn zaak stond centraal in onze UPR-inzending (Universal Periodic Review) over Mauritanië. Zijn verhaal staat vermeld in het Humanists International Freedom of Thought Report landinzending voor Mauritanië, en we zijn ook betrokken geweest bij pogingen om Mauritanië onder druk te zetten om hem vrij te laten. In november 2018 zijn wij erbij gekomen een coalitie van NGO's die opriep tot de vrijlating van Mkhaitir.

Het uitspreken tegen 'slavernij' en elke vorm van kritiek op religie blijft uiterst gevaarlijk in het land, met een grote kans op vervolging en bedreigingen met geweld.

Humanists International Directeur Communicatie & Campagnes, Bob Churchill, zegt:

“We zijn erg blij dat Mohamed Cheikh Ould Mkhaitir naar het buitenland is verhuisd. Dat hij niet zomaar binnen Mauritanië zou worden vrijgelaten zonder een sterke inzet voor zijn bescherming en veiligheid, was iets waar Humanists International altijd om had opgeroepen. Het is echter een grote schande dat het zo lang heeft geduurd voordat deze schijn van gerechtigheid werd bereikt. We hopen dat Mkhaitir nu een leven kan leiden dat vrij is van de bedreigingen en vervolging waarmee hij de afgelopen zes jaar te maken heeft gehad.

“Dat de aftredende president deze actie in zijn laatste dagen als president heeft ondernomen, spreekt van een gebroken systeem: het lijkt aan te tonen dat de regering wist dat de langdurige detentie van Mkhaitir onrechtvaardig was, maar dat er niet de politieke kracht was om de islamistische lobby het hoofd te bieden. agiteren voor zijn executie. Het laat eens te meer zien dat natiestaten niet moeten toestaan ​​dat extreem conservatieve religieuze opvattingen handelwijzen dicteren die fundamentele rechtvaardigheid en mensenrechten schenden.

“Als een eerste stap om ervoor te zorgen dat dit niet opnieuw kan gebeuren, roepen we de verkozen president Mohamed Ould Ghazouani op om de wetten tegen godslastering en afvalligheid in te trekken. net als vorig jaar verhard. Dit zou een duidelijk signaal afgeven dat Mauritanië zich zal heroriënteren in de richting van het respecteren van de vrijheid van denken en meningsuiting, en dat de regering niet zal buigen voor de onrechtvaardige eisen van harde islamisten.”