Susana Tampieri was een centrale figuur in de culturele en politieke omgeving van Argentinië. Ze was auteur van meer dan dertig toneelstukken en honderden artikelen en was een baanbrekende feministe en vrijdenker die vocht voor de rechten van vrouwen en het secularisme sinds de jaren vijftig, toen ze de leider was van de universiteitsstudentenbeweging in Córdoba.
Ze kwam naar voren als atheïst midden in de dictatuur van Peron. Op 20-jarige leeftijd was ze een van de eerste vrouwen die een studiebeurs ontving om te studeren aan de Rutgers University in New Jersey (VS). In 1999 was ze een van de oprichters van de Argentijnse Ethisch-Humanistische Vereniging “Deodoro Roca” en sindsdien is zij twintig jaar voorzitter van de organisatie. In 2002 nam ze deel aan het beroemde World Humanist Congress in Amsterdam, waar unaniem een resolutie werd aangenomen die bekend staat als “De Verklaring van Amsterdam 2002'.
Susana's zoon, Hugo Estrella, zei:
Hugo Estrella, de zoon van Susana Tampieri
“Er is veel te zeggen over mijn moeder. Ze overleefde tweemaal een tumor, in 1994 en in 2000, maar dit jaar werd ze door acute leukemie binnen drie weken weggenomen. Ze was helder en atheïstisch tot aan haar dood. Haar inspiratiebron was Christopher Hitchens. Ze was zo zwak dat ze moeite had om te praten, maar ze had nog steeds de kracht om te lachen en grappen te maken over haar situatie.
We ontvingen het geweldige nieuws dat een nieuw theater in de stad Mendoza (waar ze in 1983 wethouder van Cultuur was) naar haar vernoemd zal worden. Ze is weduwe sinds 1972 en haar gezin bestaat uit mijzelf, mijn vrouw en onze twee kunstenaarszonen, die beiden in Italië wonen. Ze leidde een interessant leven en de tientallen artikelen die door de Argentijnse pers zijn gepubliceerd, getuigen daarvan.”