OVSE Supplementary Human Dimension Meeting (SHDM) III over vrijheid van religie of levensovertuiging: de rol van digitale technologieën en actoren uit het maatschappelijk middenveld bij het bevorderen van dit mensenrecht voor iedereen
Schriftelijke indiening van Humanists International
9-10 november 2020
Dit jaar zijn een aantal ultraconservatieve, populistische regeringen in de OVSE-regio doorgegaan met het terugdringen van de fundamentele mensenrechten, waarbij ze gebruik hebben gemaakt van religieuze argumenten om hun zaak te ondersteunen.
Verschillende rechts-populistische leiders dringen aan op een terugkeer van religie naar de publieke sfeer en op een brede acceptatie van hun dogmatische, anti-mensenrechtenvisie op de vrijheid van religie of levensovertuiging. Hoewel het de Verenigde Staten onder de regering-Trump zijn die de aanklacht hebben geleid om de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging te herdefiniëren als een ‘onvervreemdbaar recht’, hebben anderen de opvatting aangenomen dat het een recht is dat in de eerste plaats bestaat om een alternatieve moraal te versterken die gebaseerd is op “ traditionele familiewaarden” en “authentieke” nationale culturen, met uitsluiting van gender- en seksuele minderheden, asielzoekers en migranten.
In oktober publiceerden 33 landen, waaronder de OVSE-leden Wit-Rusland, Hongarije, Polen en de Verenigde Staten van Amerika, de niet-bindende ‘Consensus van Genève’[1]. Dit is een voor de hand liggende poging om de fundamentele reproductieve rechten te ondermijnen door het bekrompen standpunt in te nemen, gebaseerd op religie en niet op mensenrechten, dat abortussen het ‘recht op leven’ van het ongeboren kind schenden, terwijl ze zich tegelijkertijd seculiere taal toe-eigenen die suggereert dat hun doel het ‘beschermen’ is van abortussen. gezondheid van vrouwen".[2]
Een ander duidelijk voorbeeld van de nationalistisch-populistische coöptatie van religie ten behoeve van hun bredere nationalistische project is het verzet tegen de Conventie van Istanbul. Met behulp van desinformatie, populistische retoriek en een beroep op de christelijke en islamitische moraal hebben OVSE-staten zoals Turkije, Hongarije, Bulgarije, Polen en Slowakije[3] hebben de Conventie opnieuw geformuleerd als een sinistere poging van liberalen om hun ‘genderideologie’ – een conservatieve slogan voor LGBTI-rechten, reproductieve rechten en het idee dat gender gescheiden moet zijn van biologische seks – op te leggen aan onwillige staten. In verband hiermee zijn in heel Europa programma’s voor genderstudies aan universiteiten systematisch ontmanteld en zijn academici lastiggevallen, waardoor de ruimte voor de vrijheid van meningsuiting, academische vrijheden en voor kritisch denken in het algemeen kleiner is geworden.[4]
De term ‘genderideologie’ is misschien uitgevonden door de Heilige Stoel, maar de strategie om er angst omheen te zaaien is niet langer uitsluitend een religieuze kwestie.[5] Het maakt deel uit van een bredere politieke campagne tegen de democratie, de mensenrechten en de vrijheden in het huidige Europa. Om hier weerstand aan te bieden, moeten staten en activisten uit het maatschappelijk middenveld in alle contexten een op de mensenrechten gebaseerd begrip van het recht op vrijheid van godsdienst of levensovertuiging herbevestigen. Dat wil zeggen dat de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging eindigt waar discriminatie begint.[6]
eindnoten
[1] https://www.hhs.gov/sites/default/files/geneva-consensus-declaration-english.pdf
[2] In tegenstelling hiermee is toegang tot veilige abortusdiensten een mensenrecht, zoals gesteld in General Comment 36 on the Right to Life van het Mensenrechtencomité.
[3] https://ijrcenter.org/2020/08/06/turkey-poland-consider-leaving-istanbul-convention-on-violence-against-women/
[4] https://www.aaup.org/article/gender-studies-and-dismantling-critical-knowledge-europe#.X5lUKoj7TIU
[5] Kuhar, Roman en David Paternotte, Anti-gendercampagnes in Europa: mobiliseren tegen gelijkheid (2017, Rowman en Littlefield).
[6] Verslag van de speciale rapporteur voor de vrijheid van godsdienst en overtuiging, Vrijheid van godsdienst of levensovertuiging en gendergelijkheid, 27 februari 2020, A/HRC/43/48
'FoRB, populisme en anti-genderbewegingen', Humanisten Internationaal