Internationale Humanistische en Ethische Unie
45e zitting van de VN-Mensenrechtenraad (14 september – 2 oktober 2020)
Punt 6: UPR-adoptie (Turkije)
Spreker: Lillie Ashworth
Dank u wel, mevrouw de Voorzitter, en dank aan de Turkse delegatie voor haar presentatie. Ik leg deze verklaring af namens Humanists International en de Turkse Vereniging van Atheïsme.
Hoewel de regering beweert dat “het uiten van gedachten die slechts kritiek opleveren” geen strafbaar feit is, spreken haar daden anders. Journalisten en activisten worden nog steeds vervolgd wegens het aanzetten tot terrorisme of haat, het beledigen van de president of wegens godslastering, in gevallen waarin hun enige misdaad bestaat uit het kritisch uiten van de regering.[1] Turkije heeft duidelijk niet de intentie om deze praktijk te beëindigen, zoals blijkt uit de recente goedkeuring van nieuwe wettelijke beperkingen op het gebruik van sociale media en uit de uitsluiting van degenen die veroordeeld zijn voor terroristische misdrijven van de Covid-19-wet op de amnestie van gevangenissen.[2]
De vrijheid van vergadering wordt ook bedreigd, omdat de beperkingen van Covid-19 worden gebruikt om NGO’s de mogelijkheid te ontnemen om persoonlijk bijeen te komen.[3] en wetten die erop aandringen dat NGO's de namen van hun leden bekendmaken, brengen de veiligheid van activisten in gevaar.[4]
Wij dringen er bij Turkije op aan om alle aanbevelingen op het gebied van de vrijheid van meningsuiting en vereniging te aanvaarden, door het Wetboek van Strafrecht en de wet inzake terrorismebestrijding te hervormen, door een veilige omgeving voor NGO’s te garanderen en door een onafhankelijk orgaan op te zetten dat toezicht houdt op alle schendingen van deze fundamentele rechten.
Turkije beweert dat er “vooruitgang” is geboekt in de bescherming van de rechten van minderheden. Hierop vragen wij ons af: is het “vooruitgang” nu dit jaar meer dan 265 vrouwen zijn vermoord in gevallen van huiselijk geweld, en de regering nog steeds van plan is zich terug te trekken uit het Verdrag van Istanbul?[5] Is er sprake van ‘vooruitgang’ als president Erdoğan het gepast vindt om LGBTI’s ‘perverselingen’ te noemen en het Directoraat Religieuze Zaken de LGBTI-gemeenschap de schuld geeft van de pandemie?[6] En is er sprake van ‘vooruitgang’ als vervolgingen van ‘godslastering’ het publieke debat over religie blijven onderdrukken?[7]
Wij dringen er bij Turkije sterk op aan om zijn definitie van “vooruitgang” te heroverwegen als het gaat om de bescherming van de rechten van minderheden.
Dankjewel.
eindnoten
[1] Tot de onlangs gearresteerde en tot lange gevangenisstraffen veroordeelde personen behoren: zakenman Osman Kavala; oppositiepolitici Selahattin Demirtas, Banu Özdemir en Canan Kaftancioglu; en journalisten Alptekin Dursunoğlu en Hakan Aygün, naast nog veel meer.
[2] https://monitor.civicus.org/updates/2020/07/23/expression-under-threat-new-law-censor-social-media/
[3] https://www.siviltoplum.gov.tr/dernek-genel-kurul-toplantilari-bildirim-ve-beyannameleri. We merken op dat hoewel NGO’s tot eind oktober 2020 geen evenementen mochten organiseren, de regering een menigte van 350,000 mensen verwelkomde tijdens de openingsceremonie van de Hagia Sophia-moskee.
[4] https://www.icnl.org/resources/civic-freedom-monitor/turkey
[5] https://www.theguardian.pe.ca/news/world/turkey-considering-quitting-treaty-on-violence-against-women-ruling-party-481570/
[6] https://www.politico.eu/article/turkey-lgbtq-community-risk-rise-in-homophobic-rhetoric/
[7] We merken ook op dat president Erdoğan, in een verlangen om een beroep te doen op zijn conservatieve religieuze achterban, plannen heeft om verschillende historische kerken, zoals de Hagia Sophia, om te bouwen tot moskeeën. De regering besloot ook een pandemisch ziekenhuis in Heybeliada Istanbul om te bouwen tot een ‘Centrum voor Islamitische Studies’.
'UPR-verklaring over Turkije', Humanisten Internationaal