MONDELINGE VERKLARING
Internationale Humanistische en Ethische Unie
Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties, 27th Sessie (8th - 26th 2014 september)
Universele periodieke doorlichting (UPR): Qatar
Wij zijn blij met de aanbevelingen die hier vandaag in het rapport staan. Wij delen de zorgen die door een aantal staten zijn geuit over de strikt verboden aard van de vrijheid van godsdienst, overtuiging, meningsuiting en vergadering in het land.[1]en merk op dat hoewel de grondwet van Qatar en andere wetten voorzien in de vrijheid van vereniging, openbare vergadering en aanbidding, deze vrijheden – zoals verduidelijkt door Qatar tijdens de UPR – binnen grenzen worden gekaderd die zijn gebaseerd op de sharia-wetgeving en “moraliteitsoverwegingen”.[2].
Op godslastering staat een gevangenisstraf van maximaal zeven jaar. Het bekeren namens een organisatie, samenleving of stichting van een andere religie dan de islam kan worden bestraft met maximaal tien jaar gevangenisstraf. Ook al wordt afvalligheid momenteel niet toegepast, het blijft een halszaak. overtreding in Qatar. Dit, mijnheer de Voorzitter, vormt geen vrijheid van godsdienst of levensovertuiging. Wij steunen de oproep van Frankrijk om Qatar de uitoefening van de vrijheid van godsdienst te garanderen.
De VS hebben de gevangenisstraf van vijftien jaar tegen de dichter Mohammed al-Ajami verhoogd vanwege een gedicht dat als kritiek op de heersende familie wordt beschouwd[3]. Deze zaak illustreert de zeer zorgwekkende situatie voor de vrijheid van meningsuiting in het land. De verdediging van Qatar tijdens de UPR dat het proces tegen de heer al-Ajami eerlijk was[4] heeft alleen betrekking op zijn rechten in de context van het rechtssysteem en niet op zijn primaire recht op vrijheid van meningsuiting.
Hoewel we nota nemen van een aantal lovende woorden van staten als het gaat om de empowerment van vrouwen in Qatar, blijven we diep bezorgd over de algehele situatie van vrouwen. Bepalingen in de Qatarese wet zorgen bijvoorbeeld voor een duidelijke ongelijkheid tussen vrouwen en mannen[5]. Verkrachting binnen het huwelijk wordt niet als misdaad gedefinieerd[6]. Qatar handhaaft strafrechtelijke sancties tegen seksuele activiteit tussen instemmende volwassenen van hetzelfde geslacht, en buitenechtelijke seks is onderworpen aan lijfstraffen[7].
Wij dringen er bij Qatar op aan om de aanbevelingen van het UPR-rapport te aanvaarden, met name de aanbevelingen die betrekking hebben op de bovengenoemde punten, en om het ICCPR te ratificeren, een essentieel instrument voor het handhaven van de mensenrechten en het waarborgen van een mechanisme voor verhaal voor de burgers van Qatar. Wij merken in het bijzonder de noodzaak op om het Rabat Actieplan in de wet te integreren, en om het Qatarese wetboek van strafrecht te hervormen, zodat iedereen in Qatar van de mensenrechten kan genieten, ongeacht geloof, meningsuiting of geslacht.
eindnoten
[1] Zie bv http://www.freedomhouse.org/report/freedom-press/2013/qatar#.VBWZsS6Swi4, http://www.amnesty.org/en/library/asset/MDE22/002/2014/en/2d351f00-1076-49a1-a128-06c3280a760e/mde220022014en.pdf
[2] A/HRC/27/15, §118
[3] http://www.amnesty.org/en/for-media/press-releases/qatar-release-poet-sentenced-15-years-prison-2013-10-21
[4] A/HRC/27/15, §119
[5] In artikel 36 van de onlangs gecodificeerde familiewet (nr. 22 van 2006) moeten bijvoorbeeld twee mannen getuige zijn van een huwelijkscontract en mogen zij voor een rechtbank getuigen van de geldigheid ervan, terwijl vrouwen in dergelijke gevallen worden uitgesloten van het optreden als getuige. Artikel 57 verhindert dat echtgenoten hun vrouw lichamelijk of moreel pijn doen, maar artikel 58 stelt dat het de verantwoordelijkheid van de vrouw is om voor het huishouden te zorgen en haar man te gehoorzamen.
[6] http://www.unicef.org/gender/files/Qatar-Gender-Eqaulity-Profile-2011.pdf
[7] http://www.state.gov/documents/organization/186656.pdf
'UPR-verklaring over Qatar', Humanisten Internationaal