Voorgesteld door de besturen van de Europese Humanistische Federatie, Humanists International en Young Humanists International
De mens maakt deel uit van de natuurlijke wereld, maar heeft een onevenredig groot effect op het mondiale milieu en de biodiversiteit. Door de geschiedenis heen heeft onze soort de natuurlijke wereld gebruikt om het individuele en collectieve welzijn te vergroten, en de impact die we hebben is niet langer duurzaam. Beleid dat door regeringen wordt aangenomen, moet gebaseerd zijn op wetenschappelijke bevindingen. Regeringen moeten de overweldigende conclusies respecteren die de internationale wetenschappelijke gemeenschap heeft getrokken, waaronder dat het overmatig gebruik van natuurlijke hulpbronnen en de toename van de uitstoot van broeikasgassen catastrofale klimaatverandering veroorzaken en de diversiteit van het leven op aarde en de duurzaamheid van menselijke samenlevingen bedreigen. Extreme scenario’s vormen inderdaad een existentieel risico voor de mensheid. De wereld moet met urgentie en op een mondiaal gecoördineerde manier handelen om de menselijke bijdrage aan de klimaatverandering te verminderen en te voorkomen, de gevolgen voor het klimaat te verzachten en zich daaraan aan te passen.
Wij herkennen:
- De overweldigende wetenschappelijke consensus dat mensen bijdragen aan de klimaatveranderingstrend van de opwarming van de aarde;
- Dat klimaatverandering negatieve gevolgen zal hebben voor menselijke gemeenschappen, niet-menselijke dieren en natuurlijke ecosystemen;
- De bedreiging voor ecosystemen veroorzaakt door landgebruik en winning van hulpbronnen, waaronder commerciële ontbossing en niet-duurzame landbouw;
- Die investeringen in nieuwe hernieuwbare energietechnologie moeten gepaard gaan met een enorme vermindering van het gebruik van koolstofintensieve brandstoffen, zoals steenkool, olie en gas;
- Dat alle landen moeten werken aan het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen en het behoud van habitats en soorten.
- Dat de economische ontwikkeling die voortvloeit uit de industrialisatie historisch gezien bevoordeelde landen heeft bij hun ontwikkeling, en dat rijkere landen de ontwikkelingslanden moeten helpen bij het voldoen aan hun milieuverplichtingen.
Wij steunen:
- Het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering, en de daaruit voortvloeiende werkzaamheden van de Overeenkomst van Parijs van 2017, en de Klimaatconferentie van de Verenigde Naties (COP2017) van 23;
- Het dringende werk van de wetenschappelijke, technische en activistische gemeenschappen om nieuwe technologieën en strategieën te onderzoeken en in te zetten om de risico's voor de beschaving en de biodiversiteit te beperken;
- De noodzaak van een mondiale transitie naar nieuwe manieren om hulpbronnen te gebruiken en nieuwe manieren om energie op te wekken die sociaal en ecologisch duurzaam zijn.
Wij roepen alle humanistische organisaties, het maatschappelijk middenveld in het algemeen en alle individuen over de hele wereld op om:
- Bij hun regeringen en regionale instanties de nadruk leggen op de noodzaak van dringende actie om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen en het landgebruik en de winning van hulpbronnen duurzaam te maken, en om wilde habitats te beschermen en in stand te houden;
- Bevorder een sociaal en politiek engagement voor dringende actie en beleidsvorming op lange termijn om de klimaatverandering te verzachten en te voorkomen.
Dit beleid vervangt de volgende beleidsverklaringen van Humanists International, en deze zullen daarom worden gearchiveerd:
- 'Ecologie', Humanists International, Regionaal Congres, Australië, 2000
- 'De uitroeiing van trekvogels', Humanists International, World Humanist Congress, Amsterdam, Nederland, 1974
- 'Ecologie', Humanists International, Uitvoerend Comité, 1971
Voorgestelde academische referentie
'Verklaring van Reykjavik over de klimaatveranderingscrisis', Humanists International, Algemene Vergadering, Reykjavik, IJsland, 2019