Herinner je je Mohamed nog, de Egyptische atheïst die een tv-interview aftrapte?
Mohamed bereikte in mei veilig Europa. Nu hebben we een nieuw interview met hem gehouden. En deze keer mag hij afmaken wat hij te zeggen heeft!
Mohamed bereikte in mei veilig Europa. Nu hebben we een nieuw interview met hem gehouden. En deze keer mag hij afmaken wat hij te zeggen heeft!
In februari 2018 ging het gezicht van Mohamed Hisham online viraal. Mohamed, ook wel 'atheïst uitgescholden op live tv' genoemd, werd uit het tv-programma gezet omdat hij zei dat hij niet in God geloofde. Na die verschijning verandert zijn leven dramatisch.
Anderhalf jaar later nodigden we Mohamed uit voor een nieuw interview, en deze keer mag hij spreken zonder te worden onderbroken of weggegooid…
Het fragment van een atheïst die werd veroordeeld en uit een interview werd gezet omdat hij sprak over atheïsme – het onderwerp waarvoor hij was uitgenodigd om te bespreken – ging in 2018 viraal. De hoofdpersoon, Mohamed Hisham, zou ons later vertellen dat het zo’n ‘ traumatische ervaring” dat hij de video na die dag slechts één keer heeft bekeken en nooit meer wilde bekijken.
Het was 11 februari 2018. Mohamed werd uitgenodigd voor een tv-programma genaamd ‘Egyptian Street’ om zijn atheïsme met een imam te bespreken. Maar van een echte ‘discussie’ was helemaal geen sprake. Mohamed had nauwelijks de tijd om te zeggen dat hij niet in God geloofde toen de presentator hem onderbrak en tegen hem begon uit te schelden, hem uitnodigde voor een bezoek aan een psychiater en hem uit de show schopte.
Een jaar later, tijdens ons gesprekMohamed vindt het goede doel om het gedrag van de gastheer te vergeven:
“Ik wil de presentator excuseren, want de situatie was zo dat zijn publiek zou hebben gedacht: “Waarom zou je deze atheïst een platform geven? Dit betekent dat jij net zo schuldig bent als hij.” Dat had hele slechte gevolgen voor hem kunnen hebben, zoals het gebeurde met een andere Egyptische gastheer die een homoseksuele persoon had ontvangen en hiervoor in de gevangenis belandde.”
Ja, in de gevangenis, omdat de vervolging van minderheden in Egypte is zo extreem dat het erkennen van het bestaan ervan door conservatieve autoriteiten kan worden geïnterpreteerd als normalisatie en dus als steun en dus als een overtreding. Mohamed, die zowel atheïst als homo is, heeft 26 jaar lang beide identiteiten verborgen moeten houden. Maar op 11 februari 2018 besloot hij met zijn atheïsme uit de kast te komen; als hij beiden samen uit de kast zou komen, zou dit waarschijnlijk een nog ergere reactie hebben opgeleverd.
Bekijk hieronder de video van ons nieuwe interview met Mohamed Hisham, uitgevoerd door Giovanni Gaetani van Humanists International.
Waarom besloot Mohamed iets te zeggen, ook al wist hij dat dit zijn eigen leven in gevaar zou kunnen brengen? Zijn antwoord getuigt van zijn moed en wilskracht:
“Eerst hoopte ik dat iemand zich vrijwillig zou aanmelden, maar helaas wilde niemand dat doen, want het lijkt op een zelfmoordmissie. Je zult veel problemen ervaren, je familie verliezen, je baan verliezen, juridische problemen krijgen, een reisverbod, fysieke aanvallen, enz. Dat lag allemaal op tafel en ik heb alle waarschijnlijkheden in overweging genomen.
Voor mij was het een probabilistische kwestie. Maar ik vond dat we een kans verdienden. Dat onze gemeenschap van Egyptische liberalen en ex-moslims een kans verdiende. […] En deze kans verdiende een offer.”
Tijdens ons nieuwe interview Mohamed praten over wat er gebeurde nadat de video online viraal ging. De internationale bekendheid was in sommige opzichten nuttig, zei hij, omdat het hielp druk uit te oefenen op de regering, die hem op dat moment niet kon arresteren zonder een internationaal schandaal te veroorzaken.

Mohamed tijdens een tweede tv-optreden, enkele dagen voordat de politie zijn huis doorzocht
Niettemin klopte de Egyptische politie op een avond aan zijn deur en doorzocht zijn huis. Ze keken zelfs naar hun gesprek op Whatsapp, vol atheïstische en godslasterlijke inhoud, maar begrepen niet wat ze lazen omdat alles in het Engels was, zelfs het gesprek met zijn Egyptische vrienden:
“De politie kwam en doorzocht zelfs mijn telefoon. Maar gelukkig verstonden ze geen Engels. Mijn telefoon stond inderdaad vol met atheïstisch materiaal, maar ik hield alles in het Engels, zelfs mijn chat met mijn Egyptische vrienden. Ik weet niet wie het ritueel heeft uitgevonden, maar we doen het om twee redenen.
Eén daarvan is privacy: als je in een situatie terechtkomt waarin iemand je berichten leest, is het moeilijker voor hen om te begrijpen wat ze lezen, omdat niet veel mensen in Egypte goed zijn in Engels. De andere reden is om je Engels te verbeteren.”
Er is even tijdens het interview wanneer het gezicht van Mohamed verandert en zijn stem donkerder wordt. Het is wanneer hij vertelt over de dagen dat hij zich voorbereidde om Egypte te verlaten:
“Ik begon regelingen te treffen om het land te verlaten. In deze periode had ik financieel en logistiek echt hulp nodig. Veel mensen boden hulp aan. Uw organisatie heeft hulp aangeboden, ondergronds, door mij voor te stellen aan westerse mensen in Egypte die mij zouden kunnen helpen. En gelukkig ben ik eruit gekomen.”
Op 11 mei bereikte Mohamed, na een lange en moeilijke reis door Azië en Zuid-Amerika, Duitsland, en zijn eerste reactie was er een van grote opluchting:
“Ik was euforisch. Uiteraard kom je in het systeem terecht. Politieagenten fouilleren je, kleden je uit en je wacht acht uur op een bank. Het maakt deel uit van het proces. Ik bracht een week door in een vluchtelingenkamp op de luchthaven, voordat ik tot het land werd toegelaten. Op dat moment dacht ik: “Oké, nu ben ik in Duitsland, het land van de vrijheid”, maar ik maakte de fout door met andere vluchtelingen te praten waarom ik daar was. Ik heb er de gevolgen van ondervonden, waaronder fysieke en verbale intimidatie.”
Terug in Egypte werkte Mohamed als elektrotechnisch ingenieur. Op dit moment moet hij in Duitsland helemaal opnieuw beginnen. Hij gaat weer naar school om Duits te studeren. Hij deelt een kamer met iemand die in een soortgelijke situatie zit. Maar hij voelt zich nu vrij en veilig en kijkt ernaar uit om Duits te leren, een baan te vinden in de IT-sector en een LGBT-show in het Arabisch te starten, bedoeld om LGBT-mensen in Egypte en het bredere Midden-Oosten te ondersteunen.
En toch weet hij dat hij geluk heeft gehad om te overleven. De internationale humanistische gemeenschap hielp hem, maar Mohamed vergat het niet zijn goede vriend Sherif Gaber, de atheïstische YouTuber die momenteel ondergedoken is voor de politie:
'De situatie van Sherif is het ergste. Hij is momenteel veroordeeld tot een gevangenisstraf, maar gelukkig zit hij nog steeds ondergedoken. Ik heb veel geruchten gehoord over zijn arrestatie, maar hopelijk is dit niet waar. Het breekt gewoon mijn hart om zelfs maar via zijn Twitter te gaan.”
Humanists International volgt de zaak van Sherif Gaber nauwlettend als onderdeel van onze campagne om dit te bewerkstelligen Bescherm humanisten die gevaar lopen, ter ondersteuning van niet-religieuze mensen die worden geconfronteerd met de dreiging van geweld of vervolging in landen over de hele wereld die vijandig staan tegenover de vrijheid van denken.
Mede dankzij onze steun en inspanningen in ons werk Humanisten in Risico zijn er twee zeer belangrijke successen geboekt: de bevrijding van Mohamed Cheikh Ould Mkhaitir na zes jaar detentie in Mauritanië op beschuldiging van afvalligheid; het redden van Gulalai Ismaïl, humanistische en feministische activist die elf maanden ondergedoken zat voor de Pakistaanse autoriteiten vanwege zijn mensenrechtenactivisme.
We doen ons best om atheïsten en humanisten over de hele wereld te helpen die gevaar lopen. Als u een bijdrage wilt leveren aan het goede doel, kunt u ons helpen door een donatie te doen aan onze campagne: #HumanistenAtRisk.
Directeur Communicatie en Campagnes van Humanists International, Bob Churchill, merkt op: “Ongelooflijk, en natuurlijk ongevraagd, heeft Mohamed Hisham zelf na dit interview een donatie gedaan aan de crowdfunder Humanists At Risk. Op kantoor waren we er erg door ontroerd. Het is een herinnering aan alle humanisten over de hele wereld dat we moeten opkomen voor degenen die minder fortuinlijk zijn dan wijzelf.”