Anton Van Dyck uit België: “Onze principes zijn niets als ze alleen op papier staan”

#GlobalHumanismeNu is een reeks mini-interviews met onze leden en medewerkers van over de hele wereld, waarin we hen vragen hoe zij omgaan met de wereldwijde noodsituatie op het gebied van het coronavirus, om uit te leggen welke initiatieven zij nemen en om ons te vertellen hoe de mondiale humanistische gemeenschap ons kan ondersteunen hen.

Alle interviews zijn beschikbaar hier.

Vandaag spreken we met Anton Van Dyck, Directeur Juridische Zaken en Overheidsrelaties bij deMens.nu.

Humanisten Internationaal: Hallo Anton, ik wil je bedanken voor het accepteren van onze uitnodiging. Hoe is de situatie in België?

Anton tijdens de Algemene Vergadering van Young Humanists International 2019, gehouden in Reykjavik (IJsland)

Anton: We zijn in lockdown, echter een hele lichte versie. Mensen mogen nog steeds hun huis verlaten om te gaan wandelen. De politie is waakzaam, maar niet openlijk repressief. Ons gezondheidszorgsysteem houdt stand, ook al is de situatie in onze bejaardentehuizen zorgwekkend. We hebben tekorten aan medische benodigdheden en supermarkten hebben moeite om aan de vraag te voldoen. Bovendien is het dodental behoorlijk hoog.

(UPDATE: op 21 april telt België meer dan 38 bevestigde en 000 sterfgevallen)

Hoe heeft de regering gereageerd op de crisis? 

Relatief goed. We krijgen dagelijks briefings van deskundigen en de meerderheid van de politieke spelers begrijpt dat dit niet het moment is voor machtspolitiek. We vermoeden dat ons land net over zijn hoogtepunt heen is, al maken we ons zorgen over herbesmetting. Het debat gaat langzaam over in de richting van voorbereiding op het moment dat ons land de lockdown opheft.

Welke gevolgen heeft de crisis voor uw organisatie en de personen daarbinnen?

Een nieuw digitaal initiatief van demens.nu om tijdens de lockdown humanistische ceremonies voor kinderen te verzorgen

Menselijk contact is heel belangrijk in onze zorgdiensten, dus we zijn met een groot aantal uitdagingen geconfronteerd. Onder normale omstandigheden opereren wij vanuit een aantal locaties verspreid over het land. Helaas hebben wij ze voorlopig moeten sluiten. We hebben onze organisatie moeten omvormen naar een digitale realiteit. Gelukkig konden onze teams zich snel aanpassen en zitten ze vol creatieve ideeën. Er zijn meer dan een paar voorbeelden waar we erg trots op zijn. Eén daarvan is de digitale lancering van onze humanistische ceremonies voor kinderen genaamd “Feest in je Kot” (vertaling: “Feest in je eigen hut”).

Wat een geweldige reactie van demens.nu! Vertel ons meer over hoe uw organisatie op de crisis reageert.

We konden een verscheidenheid aan diensten blijven leveren, hoewel de manier waarop we deze aanbieden voorlopig is veranderd. Veel gebeurt via telefoon en videochat. We proberen ook actief onze gezondheidswerkers te ondersteunen door problemen in het veld te identificeren en deze terug te koppelen naar de juiste beleids- en politiekniveaus. Ironisch genoeg heeft sociale afstand nemen mensen dichter bij elkaar gebracht, wat een goede zaak is. Deze hernieuwde solidariteit is absoluut positief en we doen ons best om burgers te activeren om die verantwoordelijkheid te nemen.

Hoe moeten we als humanisten met deze noodsituatie omgaan, denkt u? Welke humanistische principes moeten we momenteel het meest waarderen?

Anton (links) met de andere deelnemers aan de Algemene Vergadering van Young Humanists International 2019

Onze solidariteit komt voort uit het respect dat we als mens voor elkaar hebben. Daarom moeten we ons echt achter de wetenschappelijke gemeenschap scharen. Vooral wanneer de wereldleiders er niet in slagen de verantwoordelijkheid van hun mandaat te nemen door publiekelijk de oorsprong van het virus in twijfel te trekken of wat het met onze gemeenschappen kan doen. Onze beweging moet actie ondernemen en deze mensen verantwoordelijk houden.

En wat is uw boodschap aan de mondiale humanistische gemeenschap?

Houd uw kin omhoog en geef het goede voorbeeld. Onze principes zijn niets als ze alleen op papier staan. We moeten leiding geven met ons hart, onze geest en (schone!) handen.

Bedankt, Anton! En blijf alsjeblieft veilig!

Bedankt, Giovanni! Jij ook!