Joanna uien, een commissielid van de Malta Humanist Association, die 24 jaar geleden vanuit Groot-Brittannië naar Malta verhuisde. Gepensioneerd en kan nu niet begrijpen hoe ze ooit genoeg tijd heeft gehad om te werken.
In een klein Europees land (minder dan 450,000 inwoners), met een constitutionele toewijding aan de rooms-katholieke kerk, wordt het humanisme op Malta niet algemeen erkend. Maar onze stem groeit gestaag: ons aangesloten lidmaatschap is dit jaar met 4% gestegen tot 2,053, enig succes bij het publiceren van onze standpunten in de lokale media, constructieve discussies met drie Maltese politici en meer mensen die bereid zijn een liberale benadering van actuele kwesties te hanteren. van debat.
Zoals opgemerkt in die van Humanist International Rapport over vrijheid van denkenMalta kent nog steeds systematische religieuze privileges – hoewel de staat en de samenleving over het algemeen, zo moeten we zeggen, over het algemeen tolerant zijn ten opzichte van de individueel niet-religieuzen. We blijven waar we maar kunnen betogen dat er geen rechtvaardiging is voor een religie die door de grondwet wordt opgelegd en waaraan de staat de voorkeur geeft, vooral omdat we een dramatische verschuiving in het religieuze geloof blijven zien. Uit een 'State of the Nation'-enquête van dit jaar blijkt dat voor het eerst ongeveer 50% van de bevolking op Malta ofwel geen praktiserende rooms-katholiek is, ofwel een andere religie aanhangt, of geen religie. Zoals al gemeld in Humanist News van oktober was een belangrijke overwinning voor de Malta Humanist Association (MHA) de opname, voor de eerste keer in Malta, van een 'geen religie'-optie in de nationale volkstelling van dit jaar. Wij zien de reacties op deze optie graag volgend jaar tegemoet.
Hoewel het geen ontwikkeling was waarbij de MHA betrokken was, stelde de recente legalisering van cannabis in Malta ons en anderen in staat te wijzen op het gevoel van regulering in plaats van verbod, waarbij de nadruk werd gelegd op de vrijheid van geweten en geloof en een verband werd gelegd met de andere humanistische kwesties van abortus en geassisteerde sterven (waarover we een aantal artikelen en brieven hebben laten publiceren, en hebben deelgenomen aan een online debat).
We proberen het bereik op sociale media te vergroten. Wij hebben onze eigen opgericht Youtube kanaalen introduceerde online humanistische uitwisselingen, met debatten over secularisatie, klimaatverandering en reproductieve gezondheidszorg. Ze zijn steeds succesvoller geworden dankzij ons meest recente evenement, over vrijheid van meningsuiting versus haatzaaien, waarbij ruim 25 mensen live keken, terwijl nog eens ongeveer 100 delen van de opgenomen discussie bekeken.
We moeten ook de jongere generatie bereiken. We nemen deel aan jongerenuitwisselingen in de EU en werken aan een project voor middelbare scholen waarin existentiële thema's worden onderzocht, zoals de betekenis van het bestaan, persoonlijke identiteit en vrije wil.
We zijn het werk van andere niet-gouvernementele organisaties op het gebied van mensenrechten, seksuele voorlichting en seksuele gezondheidszorg, LGBTI+-rechten en de Maltese behandeling van migranten blijven steunen, en zijn erin geslaagd onderwijscursussen voor drie migrantenvrouwen te financieren, uit een fonds opgericht ter nagedachtenis aan een voormalige MHA-voorzitter, Ramon Casha.
Ook wij, en dat werd ook door anderen hier gezegd, kwamen op voor het gebruik van inclusieve taal, na de wellicht slecht uitgevoerde poging van EU-commissaris Helena Dalli om dit in de officiële mededelingen van de Europese Commissie te introduceren, en een ongegronde reactie waarbij de paus haar met dezelfde woorden vergeleek. richtlijnen voor het nazisme.
Als laatste, maar zeker niet de minste, zijn we enorm trots dat we vier nieuwe humanistische celebranten hebben opgeleid en gecertificeerd, de eerste sinds onze eerste groep in 2015 trainde.
Het is een druk jaar geweest voor een kleine maar toegewijde commissie, en we kijken uit naar meer in 2022.