fbpx

Eerste humanistische kindernaamgeving in Nigeria

  • blogtype / Lidmaatschapsblog
  • Datum / 21 september 2022
  • By / Leo Igwe

Leo Igwe is bestuurslid van de Humanist Association of Nigeria en Humanists International.


 

De Humanist Association of Nigeria heeft haar eerste naamgevingsceremonie voor kinderen geregistreerd sinds de oprichting in 1996. De ceremonie vond plaats in de woonkamer van Benue staatshumanist Ingye Dooyum Dominic op 17 september 2022 in Makurdi, in de staat Benue. Ik was de hoofdcelebrant en die naamceremonie was mijn eerste. Het evenement begon met enkele welkomst- en inleidende opmerkingen. In zijn opmerkingen heette de heer Dominic iedereen welkom bij de naamgevingsdienst van hun eerste kind en dochter. Hij vertelde hoe de geboorte van het kind hem en zijn gezin veranderde.

In mijn inleiding legde ik het belang uit van het benoemen, in dit geval, van een humanistische naamgevingsceremonie: “Een naamgevingsceremonie is een opwindende gebeurtenis omdat het families en vrienden de kans biedt om een ​​nieuwkomer, een nieuwe toevoeging aan de familie, te vieren. Een humanistische naamgevingsceremonie is een ceremonie die consistent is met humanistische waarden. Er zijn geen regels. Een humanistische naamgevingsceremonie is uniek, persoonlijk, flexibel, oprecht en collaboratief. Als humanistisch celebrant is het mijn taak om ouders, in dit geval Ingye en Joy, te helpen de komst van hun nieuwe baby te vieren. Niet-religieuze ouders organiseren humanistische naamgevingsceremonies. Religieuze ouders die een inclusieve dienstverlening voor hun baby wensen, kunnen ook een humanistische naamgevingsceremonie organiseren.

Meneer Dominic las een gedicht voor: Volg je droom van Jim Boswell. Een deel van het gedicht luidt:

Wanneer anderen zeggen: “Het is hopeloos en het kan echt niet.”
Als ze je vertellen: “Het is allemaal voorbij. Het is een race die niet gewonnen kan worden."
En ze beloven: “Je zou je hele leven gewoon in de zon kunnen liggen.”
Volg je dromen, mijn meisje. Volg je dromen!

De heer Dominic vertelde enkele gedachten over de persoonlijkheid van het kind: “Op dit moment is het moeilijk om de persoonlijkheid van mijn kind te vertellen, omdat ze pas drie weken en een paar dagen oud is. Het enige wat ze doet is zuigen en slapen. Ze is echter de dubbelganger van mijn vader. Iedereen die mijn vader heeft gezien, is het ermee eens dat ze op elkaar lijken. Ten tweede is ze erg gevoelig voor geluid, aanraking, enz. Voorlopig accepteert ze iedereen, dus ik denk dat dat haar een pittig kind maakt. Ook huilt ze heel hard als haar moeder niet naar haar toe komt. Ik wil dat ze niet net zo introvert wordt als ik. Het zal haar helpen mensen te ontmoeten, met hen te communiceren, nieuwe dingen te leren, enz.

Zowel de heer Dominic als de celebrant dachten na over de rol en verantwoordelijkheden van ouders. Ze merkten op dat ouders het kind moeten liefhebben en beschermen, in haar basisbehoeften moeten voorzien en ervoor moeten zorgen dat het kind onderwijs krijgt en in goede gezondheid verkeert. De heer Dominic zei: “Elke ouder zou een veilige, liefdevolle en verzorgende omgeving voor zijn kind(eren) moeten bieden, zodat ze kunnen groeien, leren en bloeien. Dit is geen gemakkelijke taak. Echte ouderliefde houdt echter in dat ouders zich inzetten om ervoor te zorgen dat hun kinderen liefde, kwaliteitsvolle zorg, respect, enz. voelen.”

Daarna was het de beurt aan de ouders om beloftes te doen aan het kind. En hier zijn de beloften die Ingye en Joy aan hun dochter hebben gedaan: “Ons lieve kind, (1) We zullen van je houden en je leren lief te hebben, niet te haten. (2) We zullen je leren iedereen te accepteren en te respecteren, ongeacht stam, religie, ras, achtergrond, geaardheid, enz. (3) We zullen je nooit verwaarlozen, negeren of niet respecteren. (4) Wij zullen u een gedegen opleiding en training geven die uw bewustzijn zal vormen om onafhankelijk, kritisch en avontuurlijk te zijn. (5) Wij zullen uw geest niet met angst vullen en uw nieuwsgierigheid niet beperken. (6) Ten slotte zullen we je leren onrecht te verwerpen en te bestrijden, en resoluut te stellen wat goed of fout is. Je zult vrij leven, dat beloven we je, onze lieve dochter.

Daniel Nnaji van de Humanist Association of Nigeria las nog een gedicht Welcome (Anon) voor. Een deel van het gedicht luidt:

Welkom bij zonlicht
Welkom bij de zachte regen op je gezicht
Welkom bij de stormloop van de wind
Welkom in de stilte van de zee
Welkom bij veel vreugde en een beetje verdriet

De ouders hebben een mentor aangesteld voor de dochter die ik was. En hier is de belofte die ik aan het kind heb gedaan:

“Ik aanvaard de rol van mentor voor onze lieve dochter en beloof deze plicht naar beste weten en kunnen uit te voeren. Als mentor begrijp ik dat het mijn rol is om de ouders te ondersteunen bij het vervullen van hun plicht en om advies en begeleiding te bieden wanneer dat nodig en nodig is. Dat beloof ik te doen.”

Bij het uitleggen van de betekenis en betekenis achter de naam van het kind zei de heer Dominic: “Het punt is dat ik nooit had gedacht dat ik ooit een kind zou krijgen. Ik wilde gewoon gelukkig leven met mijn vrouw. Alleen wij twee. Ik heb zulke discussies altijd aan de kant gezet. Eind vorig jaar besloten we om een ​​kindje te maken. Zelfs in de baarmoeder van haar moeder als embryo waren we zo dol op haar. Ik besteedde veel tijd aan het bekijken van video's van haar echo's.

De eerste keer dat ik haar zag nadat ze was geboren, voelde ik me zo gelukkig en dolgelukkig. Op dat moment was ik, als het nodig was, bereid mijn leven te geven zodat zij kon leven. Zelfs nu doe ik dat nog steeds. Ze was zo mooi en haar komst opende een prachtig hoofdstuk in mijn leven. Het hernieuwde mijn liefde voor mijn vrouw en vergrootte mijn toewijding aan mijn gezin. Het heeft mij gesterkt op manieren die ik nog nooit heb gevoeld. Het is alsof ze leven of kracht in mij heeft gepompt. Ik kon geen andere naam bedenken dan het gevoel dat we voor haar deelden. Het gevoel van liefde en bewondering. De ouders maakten de naam van hun kind bekend als Doose Dooyum, wat betekent: "we houden van haar omdat we oprecht van haar houden". Iedereen applaudisseerde terwijl ze ballonnen naar Doose en de ouders gooiden.

Tot slot zei ik: “Het was voor ons allemaal een groot genoegen om samen met Ingye en Joy getuige te zijn van de naamgevingsceremonie van hun dochter, onze dochter, Doose Dooyum, en deze te vieren en er deel van uit te maken. Deze ceremonie bood een gelegenheid om de betekenis van Doose's geboorte en intrede in de wereld te markeren. Het was een gedenkwaardige gelegenheid voor zelfintrospectie en vernieuwing. Het evenement heeft bijgedragen aan het versterken van de genegenheidsband tussen Doose's ouders en andere familieleden en vrienden. Het heeft de ouderlijke en mentorverplichtingen onderstreept die noodzakelijk zijn voor de realisatie van een gelukkig, succesvol en betekenisvol leven. Deze ceremonie is een bewijs van de menselijke continuïteit en het vermogen om zichzelf te behouden en te bestendigen. Laten we, nu we getuige zijn geweest van de naam Doose Dooyum, allemaal vertrekken met de hoop en belofte van een betere en mooiere toekomst voor de baby en de wereld”.

Daarna was er een groepsfoto met Doose en alle aanwezigen en was de ceremonie afgelopen.

Er is een groeiende vraag naar niet-religieuze ceremonies in Nigeria. Deze eisen liggen vooral op theoretisch niveau, als gevolg van tegenstand en vijandigheid van religieuze familieleden. Veel humanisten hebben de wens geuit om hun bruiloften, de naamgeving van kinderen en begrafenissen op een manier te laten plaatsvinden die vrij is van bijgeloof. De humanistische vereniging zal zich inzetten om aan deze behoefte en ambitie van humanisten te voldoen.

 

Delen
WordPress-thema-ontwikkelaar - whois: Andy White London