geschreven door Alexia Ciocheltca, Jonge Humanist, lid van de Roemeense Seculier-Humanistische Vereniging
Wat doen jonge humanisten in Roemenië? Ik deel graag mijn persoonlijke ervaring over het winnen van een Young Humanist-beurs van Humanists International vorig jaar en het maken van mijn allereerste project, een project dat is ontworpen voor andere jongeren in Roemenië die resoneren met deze levensfilosofie die we humanisme noemen.
Ik wil beginnen met te zeggen dat ik ontzettend blij en enthousiast was dat ik deze beurs had gewonnen. Het kan vaak moeilijk of zelfs onmogelijk zijn voor jongeren om zinvolle projecten en initiatieven te ontwikkelen voor hun gemeenschappen. Maar je moet ergens beginnen, en voor mij betekende dat dat ik mezelf afvroeg wat er ontbrak in het onderwijssysteem van mijn land, behalve verouderde schoolboeken, irrelevante informatie of zelfs religieuze indoctrinatie. Meer dan wat dan ook, realiseerde ik me dat er een fundamentele benadering van het denken zelf ontbrak.
De manier waarop ons geleerd wordt te denken, is vaak beperkt tot wat, wanneer, wie en waar—wat er gebeurde in een bepaalde historische periode, wanneer een revolutie begon, wie een verdrag tekende, waar bepaalde mensen wonen. Hoewel dit waardevolle stukjes kennis zijn, ontbreekt er iets cruciaals. Er is een vraag die niet altijd met een snelle zoekopdracht op internet kan worden beantwoord: Waarom?
Deze vraag inspireerde mijn project, Redeneringsrevolutie – Jongeren sterker maken door middel van gedachten, een eerbetoon aan de toewijding van het humanisme aan rede en kritisch denken. Ik geloof echt dat meer en beter denken levens kan redden, de wereld kan verbeteren en ons betere mensen kan maken. Maar… waarom?
In tijden van grote politieke instabiliteit en onzekerheid, zowel in mijn land als wereldwijd, is het gemakkelijk om ten prooi te vallen aan propaganda, manipulatie en collectieve hersenspoeling. Het vereist een extra inspanning om alle kanten van een specifiek argument kritisch te onderzoeken, de staat en transformatie van de maatschappij te analyseren en vervolgens correct een mening te formuleren, idealiter gebaseerd op feiten. Mijn project bestond uit een reeks interactieve workshops die ik organiseerde met de hulp van de collega's van de Roemeense Secular-Humanist Association, ASUR, en waar ik deze concepten en ideeën onderzocht met de jonge deelnemers. We richtten ons op drogredenen, die we hebben geïllustreerd door middel van grappige en boeiende posters, we spraken over hoe we betere levensbeslissingen kunnen nemen door kritisch te denken, we hadden debatten en construeerden samen geldige argumenten voor onze meningen. Deze workshops werden ook door mij gehouden op een paar openbare scholen in Boekarest, waar ik de kans kreeg om kinderen en tieners te onderwijzen over deze superkracht die we bezitten, als we maar onze geest trainen en voortdurend nieuwe uitdagingen aangaan. Het is niet altijd makkelijk om een gezonde dosis scepsis te behouden of om onze valse overtuigingen op te geven, wanneer en als ze onjuist blijken te zijn. Het is een commitment en het is zeker een humanistisch commitment.
Mijn ervaringen met de begunstigden van dit project waren inspirerend en prettig en ik voelde me trots dat ik een kleine bijdrage heb kunnen leveren aan de veranderde percepties van sommige mensen over humanisme en onze doelen en visie. Ik geloof echt dat jongeren door (kritisch) denken sterker kunnen worden en dat denken ons nooit kwaad kan doen, behalve door de comfortabele ideologische ketenen te verbreken waarin we vaak vastzitten. Ik heb mijn best gedaan om jonge humanisten in Roemenië te vertegenwoordigen en te verzamelen gedurende de hele periode van dit project en ik ben Humanists International nogmaals enorm dankbaar dat ze mij deze kans hebben geboden.
Wat is mijn advies voor alle jonge humanisten? Wacht niet op het perfecte moment, begin nu. Begin met iets dat je passie aanwakkert, iets dat verandering vereist. Zelfs kleine stapjes kunnen grote dingen in gang zetten. Wees realistisch, maar onderschat de kracht van je ideeën niet. Verandering gebeurt niet van de ene op de andere dag, want in het onderwijs vormen we niet alleen het heden, we bouwen de toekomst. Dus, begin nu, begin ergens, speel het spel op de lange termijn en doe het met overtuiging.