Klimaatactie in de humanistische gemeenschap
Een bericht van Javan Lev Poblador voor "Humanist Voices", de blog van Young Humanists International
Een bericht van Javan Lev Poblador voor "Humanist Voices", de blog van Young Humanists International
Javan Lev Poblador is de Young Humanists International Coordinator en de Chief Executive van de Humanistische Alliantie Filipijnen, Internationaal. Voordat hij bij Humanists International kwam, was Javan sinds 2012 actief in gemeenschapswerk op het gebied van milieubehoud, klimaatrechtvaardigheid, mensenrechten en maatschappelijke betrokkenheid van jongeren.
Deze blog is oorspronkelijk gepubliceerd op Humanistisch gesproken.
De gebeurtenissen in de maand november 2013 blijven de Filippino's achtervolgen. Ik herinner me nog hoe de harde wind tegen het dak van ons huis sloeg, de rivieren buiten hun oevers traden en de wegen onder water kwamen te staan, en een stroomstoring die vijf dagen duurde. Maar pas toen de stroom terugkwam en ik de tv aanzette, besefte ik hoe afschuwelijk het was voor andere delen van de Filippijnen. Lichamen stapelen zich op langs de wegen, huizen staan onder water en verloren familieleden worden weggevaagd door de stormvloed.
De klimaatcrisis is al geëvolueerd van een wetenschappelijke observatie naar een reëel, alledaags fenomeen dat invloed heeft op de manier waarop we leven of sterven. Het is niet langer de vraag of het echt is of niet, maar zullen we er iets aan doen? Hoewel de klimaatcrisis de grootste bedreiging vormt voor de moderne mens, wordt niet iedereen op dezelfde manier getroffen. De trieste realiteit is dat sommigen van ons harder zullen moeten vechten dan anderen, alleen maar omdat we vooroplopen in de gevolgen van de klimaatverandering en allemaal in het nastreven van klimaatrechtvaardigheid. En het is niet moeilijk te begrijpen waarom jonge mensen over de hele wereld de afgelopen jaren zijn begonnen terug te vechten op een nooit eerder geziene omvang.
Als humanisten hebben we een zorgplicht jegens de hele mensheid, inclusief toekomstige generaties, en we erkennen onze afhankelijkheid van en verantwoordelijkheid voor de natuurlijke wereld (Amsterdamse verklaring 2002). Humanists International heeft bij de VN ook vastgelegd dat de wereld zich bewust moet worden van de wetenschap en de gevolgen van de klimaatcrisis moet beteugelen door middel van haar Verklaring van Reykjavik over de klimaatveranderingscrisis.
Als ik één ding heb geleerd van mijn werk als milieujournalist, is het dat milieurechten ook mensenrechten zijn en dat alle rechten met elkaar verbonden zijn. Maar ik ben niet de enige die deze mening heeft. Ik heb jonge humanisten in andere landen gevraagd naar humanisme en klimaatverandering. Rebekka Hill van Young Humanists UK zei dat we, als humanisten, “…de wetenschap vertrouwen en onnodig lijden bestrijden.” Wonderful Mkhutche van Humanisten Malawi en Gerardo Chaparro van Humanisten van Puerto Rico waren het er beiden over eens dat we het aan toekomstige generaties verschuldigd zijn om een leefbare planeet achter te laten, en zij benadrukten het belang van dringende actie tegen de klimaatverandering. En Sasa AguilaAguire van Humanist Alliance Philippines, International (HAPI) concludeerde dat alle ‘vooruitgang’ die we als beschaving hebben geboekt binnenkort zal worden weggevaagd als we nu niets doen om de klimaatcrisis te verzachten.
Omdat we niet bereid zijn werkeloos toe te kijken, zetten we al deze woede, frustratie en passie om in klimaatacties. Als Young Humanists International Coordinator zijn we, samen met mijn team en de steun van andere humanistische organisaties, van start gegaan Jonge Humanistische Klimaatactie. Dit is een langlopende campagne van Young Humanists International in het streven naar klimaatrechtvaardigheid, met als doel:
Dit betekent niet dat de humanistische beweging voorafgaand aan dit project niets heeft gedaan. Deze campagne zal de bestaande klimaatadvocaten in andere humanistische organisaties met een grotere focus op jonge humanisten alleen maar verder versterken. Om er maar een paar te noemen, hebben de Belgische humanisten deMens.nu doorgenomen #Terugnaarhetklimaat roepen op tot meer klimaatbeleid en tot staten om de mondiale temperatuurstijging te beperken tot 1.5°C. Humanistische Vereniging Schotland gelanceerd EcoHumanisme die de huidige en toekomstige generaties die geen stem hebben, verdedigt. En Think School heeft veertien open licenties vrijgegeven videos in een serie over de klimaatcrisis.
Het recente IPCC-rapport dat in augustus werd uitgebracht, schetst een somber beeld voor de toekomst van onze planeet, dat velen van ons overweldigd heeft gemaakt. Maar de hoop is niet verloren. De opwarmingslimiet van 1.5°C uit het Akkoord van Parijs is nog steeds haalbaar als er krachtig mondiaal actie wordt ondernomen en we sneller handelen. Een groot deel van de klimaatoplossing ligt in het terugdringen van onze uitstoot van broeikasgassen en het afstoten van fossiele brandstoffen, maar er zijn nog veel stukjes van de puzzel: het aanpakken van de landbouw, het behoud van het milieu en de keuzes die we elke dag maken. Ja, het is een gok, en het vraagt om de medewerking van iedere persoon op de planeet. Onze reactie op de COVID-19-pandemie heeft ons echter laten zien dat drastische veranderingen ten goede mogelijk zijn. Maar nog meer uitstel kunnen we ons niet meer permitteren.