De humanistische benadering van het leven kan door mensen overal en op elk moment worden uitgewerkt. Het is niet afhankelijk van enige heilige tekst of speciale leraren. Het is dus geen verrassing dat we humanisten overal op onze planeet en door de geschiedenis heen aantreffen, zo ver terug als we de geschreven verslagen van de gedachten van mensen hebben.
China en India herbergen de vroegste geschreven humanistische ideeën.
De vroegste geschreven humanistische ideeën komen uit China en India.
In India iets meer dan 2,600 jaar geleden hoorden we voor het eerst van de filosofen van de Charvaka- of Lokayata-school. Net als moderne wetenschappers zagen ze het universum als een natuurlijk fenomeen en zagen ze de mens als onderdeel van de natuur:
Er is geen hemel, geen definitieve bevrijding, geen ziel, geen andere wereld… Hoe kan dit lichaam, ooit stof of as, terugkeren?
Hun oorspronkelijke teksten zijn niet bewaard gebleven, maar we weten dat ze enorm invloedrijk waren. Sommige geleerden van de Indiase filosofie geloven dat hun ideeën zelfs het algemene 'gezonde verstand' van de Indiërs van die tijd kunnen zijn geweest. De twintigste-eeuwse Indiase humanist MN Roy vatte de Charvaka-filosofie in zijn eigen werk samen:
Moraliteit is natuurlijk, het is een sociale conventie en gemak, geen goddelijk gebod. Het is niet nodig om instincten en emoties te beheersen; het zijn bevelen van de natuur. Het doel van het leven is om te leven; en de enige wijsheid is geluk.
In ChinaHet menselijk leven en de menselijke moraal zijn zelden gezien als gebonden aan enig bovennatuurlijk of goddelijk principe, maar de meest humanistische gedachtetraditie is waarschijnlijk de confucianistische traditie, die 2,500 jaar geleden begon met Confucius zelf. Een van zijn opvolgers, Mencius (372-289 vGT), werd ongeveer 2,400 jaar geleden geboren en is vooral opvallend omdat hij het humanistische idee niet alleen tot uitdrukking bracht dat moraliteit in de praktijk een puur menselijke aangelegenheid was, maar dat deze een basis had in onze biologie. Hij dacht dat mensen het van nature in zich hadden om goed te zijn, en dat ze alleen maar de juiste omgeving nodig hadden om dat uit ons te halen:
Alle mensen hebben een gestel dat lijdt als het het lijden van anderen ziet... Als mensen plotseling een kind zien dat op het punt staat in een put te vallen, zullen ze allemaal een gevoel van alarm en angst ervaren... Omdat we deze gevoelens allemaal in onszelf hebben Laten we ze ontwikkelen, en het resultaat zal zijn als de brand die wordt ontstoken door een kleine vlam, of als de lente in volle gang die begint met een straaltje. Laat deze gevoelens de vrije loop, dan zullen ze genoeg zijn om ons allemaal onderdak en liefde te geven.
In andere delen van de wereld hebben zij ook een behoorlijk aandeel in de introductie van het humanisme.
In Europa2,600 jaar geleden ontwikkelden de mensen van de mediterrane wereld in Griekenland en het Midden-Oosten een zeer wijdverspreide humanistische cultuur die, naast de polytheïstische religie, het jodendom en het zoroastrisme, het leven in het Middellandse Zeegebied bijna duizend jaar lang domineerde, tot aan de komst van het christendom.
In het Arabisch Ongeveer 800 jaar geleden propageerden wetenschappers en denkers een groot aantal humanistische ideeën.
In afrika, Er zijn minder geschreven bronnen van humanistisch denken, maar het concept van Ubuntu heeft een volledig seculier raamwerk geboden voor compassie, wederkerigheid, waardigheid, harmonie en menselijkheid met als doel een gemeenschap op te bouwen en in stand te houden met rechtvaardigheid en wederzijdse zorg. Nelson Mandela verwoordde het perfect: 'Ik ben wie ik ben omdat jij bent wie je bent'.
Al deze verschillende bronnen van humanistische ideeën zijn in onze moderne en onderling verbonden wereld samengekomen om ons hedendaagse begrip van de humanistische benadering vorm te geven. We zien dat een vertrouwen op de rede en bewijsmateriaal om het universum te verklaren, een toewijding om actief betekenis en betekenis te geven aan dit ene mensenleven, en een diep geloof in de gelijke waardigheid van ieder mens allemaal ideeën zijn met een lange en mondiale erfenis.
Tegenwoordig zijn er over de hele wereld humanistische organisaties die deze humanistische ideeën promoten. Ze behoren tot geen enkele stam, natie of ras, maar zijn een echte menselijke traditie.